Balıkçı Selesi Masal 5

[eyuphuseyin]

Masal 5 Balıkçı Selesi


Genç ve güzel bir balıkçı, her gün, tuttuğu balıkları bir sepetle padişaha getirirmiş. Padişah da ona bol bol altın verirmiş. Gel git derken padişah, çocuğu beğenmiş ve kızını ona vermek istemiş ama bir şartla. Padişah oğlana para vermiş ve dükkan açtırmış. Sonra dünürcü gönder kızımı iste demiş. Oğlan söyleneni yapmış, evlenmişler. Gerdeğe girdiklerinde gelinin başında elmastan tacı varmış. Oğlan gelini soyarken, tacın iğnesi kızın başına batmış.

“Dikkat et, o balıkçı sepeti değil, prenses başı” demiş, kız.


Öyle deyince damat ona sabaha kadar el sürmemiş. Gelin pişman olmuş ama damat tek kelime konuşmuyormuş. Herkes damat için samut demeye başlamış. Gelin aksini iddia ediyormuş ama damat bir türlü konuşmuyormuş. Bahsi kaybeden kız tam asılacakken, gelin damada yalvarmış: “Bak, her şeyimi kaybetmek üzereyim, konuş artık” demiş. Damat, bunun üzerine, “Kelleyi dikkatli kesin, zira o balıkçı selesi değil, prenses kellesidir,” deyince, gelin asılmaktan kurtulmuş, evlenip mutlu olmuşlar. (K.19)

(Bitirme Tezi, Atatürk Üniversitesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü, 1977), s. 137

Nazım ÇOKİŞLER TEZİNDEN ALINTIDIR.